ده نوع ترکیب بندی ظاهری برای
چشم وجود دارد، تمام ابزارهای عکاسی ساخته شده توسط انسان غیر از عدسی فرنل و لنز زوم همگی در طبیعت وجود دارند.[۱] اما از نظر کلی
چشمها در دو رده قرار میگیرند، «
چشمان ساده» که تنها یک سطح مقعر دریافت کنندهٔ نور دارد و «چشمان مرکب» که چندین عدسی دارد و نور را به سطح محدبی هدایت میکند.[۱] عبارت چشمان ساده به معنی داشتن پیچیدگی یا دقت کمتر نیست بلکه هر یک از این چشمها به خوبی میتوانند برای محیط زندگی صاحب خود بهینه شوند. تنها محدودیت چشمها در وضوح تصویر (resolution) است. فیزیک چشمهای مرکب به آنها اجازه نمیدهد تصویری با وضوح بالاتر از ۱° داشته باشند. چشمهای برهمافزا (superposition) میتوانند به حساسیت بیشتری نسبت به چشمهای همکنار (Apposition) دست یابند در نتیجه برای جانوران شبزی و آنهایی که بیشتر در تاریکی زندگی میکنند، مناسبترند.[۱] چشمها برپایهٔ سلولهای دریافت کنندهٔ تصویر خود به دو دسته تقسیم میشوند، آنهایی که سلولهایشان مژک دار است (مانند مهره داران) و آنهایی که ریزچشمک دارند. این دو گروه، فراگیر نیستند، گزندهتباران نیز چشمانی با سلولهای مژکدار دارند اما شکمپایان و برخی کرمهای حلقوی هر دو گونه را دارند.[۱۱] چشمها برای دیدن، مجبور به حرکت هستند. شش عضله خارجی که کره چشم را احاطه کردهاست، مانند نخهای خیمه شب بازی عمل میکند و آنها چشمها را به صورت هماهنگ در جهات مختلف حرکت میدهد. اما اصلیترین عنصری که چشم ما برای دیدن به آن نیاز دارد، نور است. نور تصویر اشیاء را در چشم مینشاند. اولین چیزی که نور هنگام ورود به چشم آن را لمس میکند، لایه نازکی از اشک است. پشت این لایه مرطوب، قرنیه چشم قرار دارد. این پوشش شفاف به تمرکز نور کمک میکند. نور پس از عبور از این لایه که زلالیه نام دارد، وارد مردمک میشود. باز شدن مردمک با عنبیه یا همان بخش رنگی چشم صورت میگیرد و میزان این بازشدگی به میزان ورود نور بستگی دارد. نور پس از آن به عدسی چشم میتابد که عملکرد آن مانند لنز دوربین است. عدسی، پرتوهای تابیده به شبکیه را متمرکز میکند. ضخامت عدسی با توجه به دور یا نزدیک بودن اشیاء، تغییر میکند. در مرحله بعد نور وارد کره چشم میشود که مملو از مایعی ژل مانند به نام زجاجیه است. نور در نهایت به پردهای به نام شبکیه میتابد که در داخلیترین قسمت کره چشم واقع شدهاست. شبکیه مانند صفحه فیلم خام دوربین فیلمبرداری یا فیلم دوربین عکاسی است. پرتوهای نوری پس از برخورد با پرده شبکیه در قالب پیامهایی عصبی به مغز منتقل و در آنجا تفسیر میشود. قرنیه قرنیه یک قسمت دایرهای شکل با تحدب به جلو است. قرنیه قسمت شفاف لایه خارجی در جلو میباشد و تحدب آن به سمت جلو است. قبل از ورود نور به عدسی، نور در قرنیه شکست مییابد و پرتوهای نور همگرا میشوند. قرنیه عروق خونی ندارد (چون) برای عبور نور باید شفاف باشد و بنابراین از طریق انتشار تغذیه میشود. قرنیه به علت چینش منظم الیاف کلاژن و کمآب بودن نسبی آن شفاف تر از صلبیه است. لایهها ی آن به ترتیب اپیتلیوم، استروما (بومن، دسمه) و انروتلیوم میباشد. صلبیه پردهای ضخیم، محکم و سفیدرنگ است که قسمت بیرونی کره چشم را پوشانیده و ضخامت آن از عقب به جلو بهتدریج کاسته میشود. سطح درونی آن قهوهای رنگ و مجاور مشیمیه است. صلبیه در جلوی چشم مسطح شده و قرنیه را بوجود میآورد. زلالیه زلالیه مایع شفافی است که فضای جلوی عدسی را پر میکند. زلالیه از مویرگها ترشح میشود و مواد غذایی و اکسیژن را برای عدسی و قرنیه فراهم میکند و مواد دفعی را نیز جمعآوری کرده و از طریق خون دفع میکند. عنبیه (اگر به چشم فردی از روبرو نگاه کنیم قسمت سفید رنگ، صلبیه و قسمت رنگی چشم عنبیه نام دارد). عنبیه از طریق مشیمیه که شامل رگهای خونی فراوانی هست تشکیل شدهاست. قسمت جلویی مشیمیه به شکلی رنگین هست که عنبیه نام دارد. در عنبیه دانههای رنگی وجود دارد که حاوی ملانیناند. تراکم این دانهها، رنگ چشم را تعیین میکند. عدسی عدسی چشم کپسولی برآمده (محدب) است و جزئی شفاف از ساختار چشم است که همراه با قرنیه، پرتوهای نور را شکسته و آنها را بر روی شبکیه متمرکز میکند. برآمدگی (تحدب) عدسی با انقباض ماهیچهٔ مژگانی تغییر میکند؛ و باعث میشود تحدب و کرویت و قطر عدسی زیاد شود بهطوریکه هنگام دیدن اجسام نزدیک، با انقباض ماهیچههای مژگانی، عدسی ضخیم میشود. وقتی به اجسام دور نگاه میکنیم با استراحت این ماهیچهها، عدسی باریکتر میشود. به این ترتیب، تصویر در هر حالت رو شبکیه تشکیل میشود (نه جلوتر و نه عقبتر) این فرایندها تطابق نام دارد. زجاجیه زجاجیه (Vitrous Body) مادهای ژله ای، شفاف و بیرنگ است که در فضای پشت عدسی قرار دارد و باعث حفظ شکل کروی چشم میشود و همراه با زلالیه فشار درون چشم را ثابت نگاه میدارد. مشیمیه مشیمیه یکی از لایههای ساختمان چشم است که بین صلبیه و شبکیه قرار گرفتهاست. این لایهٔ رنگدانهدار حاوی مویرگهای فراوانی است که تغذیهٔ عنبیه و سلولهای گیرندهٔ نور شبکیه را بر عهده دارد. مشیمیه در جلوی چشم، بخش رنگین چشم یعنی عنبیه را به وجود میآورد. همچنین رنگدانهٔ سیاه ملانین موجود در سلولهای مشیمیه، برای جلوگیری از بازتاب نور و دید واضح، لازم است. افراد زال بهطور ژنتیکی فاقد رنگدانهاند پرتوهای نور درون کرهٔ چشم این افراد در جهتهای گوناگون بازتاب پیدا میکنند. در نتیجه این افراد، دید واضحی ندارند. ذرههایی به نام ملانین در آن قرار دارند. شبکیه شبکیه، داخلیترین لایهٔ چشم حساس به نور است که شامل سلولهای مخروطی (مسئول دید رنگی و جزئیات اجسام) و سلولهای استوانهای (مسئول دید سیاه و سفید و دید در نور کم) هستند. با تحریک سلولهای استوانهای یا مخروطی، سیگنالهای عصبی از لایههای عصبی زیرین شبکیه نهایتاً به فیبرهای عصب بینایی و قشر مغز میرسند. در طب سنتی در کتب طب سنتی در بخش تشریح گفته شده چشم مرکب و تشکیل شده از ۷ طبقه و ۳ رطوبت است. به ترتیب از بیرون به داخل عبارت اند از: ۱-ملتحمه ۲-قرنیه ۳-عنبیه - بعد از آن رطوبت بیضیه ۴-عنکبوتیه - رطوبت جلیلیه - رطوبت زجاجیه و شامل یاختههای مخروطی استوانه ای و یاختههای عصبی است. موثرترین مواد غذایی برای زیبایی و تقویت هوش نوزادان/ اصول تربیتی کودکان از تولد تا هفت سالگی...
ما را در سایت موثرترین مواد غذایی برای زیبایی و تقویت هوش نوزادان/ اصول تربیتی کودکان از تولد تا هفت سالگی دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : semirom48 بازدید : 64 تاريخ : چهارشنبه 11 فروردين 1400 ساعت: 15:24